Skitochten en winterpret in de afgelegen bossen en bergen van Zweden

Rännkölen is een prachtig open landschap van met sneeuw bedekte bevroren moerassen en schaarse bomen, omgeven door diepe boreale bossen met hoge oude dennen. Het is een ideaal gebied voor onze eerste stappen op toerski's, met kleine hoogteverschillen en echte sporen om te volgen.

We vulden vanmorgen onze thermosflessen met koffie en thee, pakten wat brandhout in, en zoeken ergens langs de paden een plekje om broodjes te roosteren op het vuur, samen met een verwarmende kop soep.

Beneden in het dal maken we na onze skitocht een wandeling langs de Ribbåsen "Fäbodar". Dat zijn kleine houten huisjes, waar boeren vroeger hun vee naartoe brachten om te grazen. Boerenknechten verbleven de hele zomer in deze huisjes, en de meeste dateren uit de jaren 1700. Uit deze manier van leven ontstond een hele cultuur met kooktradities, bijgeloof en volksmuziek. Deze regio is beroemd om deze idyllische settings en hun culturele erfgoed.

We rijden verder naar het noorden naar het natuurreservaat Anjosvarden, een echte wildernis, die soms de meest zuidelijke alpiene bergtop van Zweden wordt genoemd. In werkelijkheid is het niet echt als zodanig geclassificeerd, maar eerder een fell met een hoogte die hoog genoeg is om geen bomen te hebben; het hoogste punt is 764 m.a.s.l..

Onze tocht naar de top biedt enkele steilere hellingen, maar meestal vrij vlak terrein over bevroren moerassen.

Moeder natuur biedt vele soorten sneeuw. Misschien is de korst hard genoeg om erop te lopen, misschien is de sneeuw poederig en diep. Misschien heeft de wind prachtige rimpelingen gemaakt over de besneeuwde vlaktes. Hoe dan ook, onze toerski's zijn perfect om ons langzaam door dit prachtige witte landschap te bewegen.

Onderweg passeren we lage eenzame bomen die helemaal bedekt zijn met sneeuw. Ze creëren fantasierijke vormen die vaak worden afgebeeld op foto's van dit wilde en unieke natuurgebied.

Eenmaal op de top genieten we in de blokhut van door onze wilderniskok vooraf bereide soep. Bij helder weer krijgen we een prachtig uitzicht op het Transtrand en de Fulufjället bergen in het westen.

Hier hebben we naartoe gewerkt! Een expeditie van 2 nachten op het Fulufjället bergplateau, dicht bij de Noorse grens.

De ski's hebben ingebouwde 'vellen' die ze een goede grip geven bij het bergopwaarts gaan. Na de eerste beklimming skiën we een paar uur over het uitgestrekte alpenplateau. Dit zijn echte alpiene omstandigheden, wit zover het oog reikt, geen bomen, en een prachtig uitzicht op de laagvlakte die zich beneden uitstrekt.

Aan het eind van de middag is het tijd om het kamp op te zetten, te koken en gewoon te genieten van deze geweldige plek. De eenzaamheid hierboven en de geluiden van de wind die over de vlakte raast zijn moeilijk in woorden te beschrijven.

Je brengt de nacht door in een tent, of als je wilt, in een zelfgemaakt bivak. Elk groepslid trekt een kleine slee met alle uitrusting die nodig is om twee nachten comfortabel te verblijven

buiten in temperaturen onder nul.

De volgende ochtend laten we ons kamp achter en maken we een dagtocht. We skiën misschien naar de "altaarring", een oud monument dat wordt beschouwd als het hoogste altaar van Zweden. Het is waarschijnlijk gebouwd door de Sámi, die dit gebied al duizenden jaren bewonen.

De duisternis valt vroeg in deze tijd van het jaar, en tegen de middag zijn we terug in het kamp. We brengen de avond samen door in een yurt, waar we allemaal kunnen rondhangen, eten koken en houtsnijwerk kunnen doen, beschermd tegen de elementen.

Een van de vele verbazingwekkende eigenschappen van sneeuw is dat je kunt graven en je eigen structuren kunt vormen. Door een kanaal te graven voor je benen, voilà, hebben we een bank en een tafel! Steek wat lantaarns en kaarsen aan, leg wat schapenvellen neer en we hebben een gezellige woonkamer op het besneeuwde, door de wind geteisterde plateau.

We nemen de tijd om af te dalen naar het dal, afdalen is inderdaad het lastigste deel van het toerskiën. Het is dan een rit van 2 uur terug naar de basishut bij het Navar-meer. Uitgeput maar vol van een gevoel van prestatie genieten we samen van een laatste diner en een laatste sauna.

De laatste ochtend in dit Zweedse winterparadijs. We gaan tegen de middag terug naar het treinstation van Mora, zodat je tijd hebt om 's avonds een vlucht naar huis te nemen.